ks. prof. Józef Tischner

Pewnego razu ksiądz Tischner, w trakcie kazania dla dzieci, które prowadził  jak zwykle ze swoim misiem Bartkiem, wyjaśniał słowa „Nie samym chlebem żyje człowiek”. Ksiądz Józef zapytał dzieci, jakie znają pokarmy dla ciała. Dzieci oczywiście wymieniły wszystkie możliwe przysmaki: pączki, czekoladę, naleśniki. „No dobrze”, mówi ksiądz. „A pokarm dla serce?” Zapadło milczenie. Po chwili jeden z chłopców wyciągnął rękę i zawołał: „Wiem! Pomidory!”. I wtedy cały kościół się roześmiał. Ale ksiądz nie chciał, żeby chłopcu zrobiło się przykro, więc położył mu rękę na ramieniu i mówi: „Wiesz, pomidory to także pokarm dla ciała. Ale kiedyś ktoś komuś zrobi radość, to jest pokarm dla serca. Widzisz, jaką radość zrobiłeś wszystkim? To jest właśnie pokarm dla serca”
(Wojciech Bonowicz w Rozmowy z dziećmi kazania niecodzienne)

więcej…